As linguas guahibanas son unha familia lingüística falada na rexión do Orinoco, no leste de Colombia e suroeste de Venezuela, unha rexión de sabana coñecida como Llanos.
Clasificación da familia
As linguas guahibanas compóñense de 5 linguas:
- Macaguán (tamén coñecido como hitnü, macaguane, makawane, agualinda, agualinda guahibo, támude)
- Guahibano do suroeste
- Guayabero (tamén coñecido como cunimía, mítiwa, mitúa, mitu, hiw, jiw, wayavero, guaviare)
- Churuya (tamén coñecido como bisanigua, guaigua) (†)
- Guahibano central
- Guahibo (tamén coñecido como guahibo, sikuani, sicuani, chiricoa, hiwi, jiwi, jivi, wahivo, wahibo, guaybo, goahibo, guaigua, guayba, goahiva)
- Waü (oeste)
- Newütjü (tamén coñecido como tigrero)
- Parawá (leste)
- Hamorúa (tamén coñecido como amorúa, jamorúa)
- Dome (tamén coñecido como playero, cajaro)
- Cuiba (tamén coñecido como wamonae, cuiva, kuiba, deja, cuiba-wámonae)
- Pimenepiwi (río Meta)
- Aitopiwi (río Ariporo)
- Yaraüraxi (río Capanaparo)
- Waüpiwi (tamén coñecido como wipiwi, yomati)
- Siripuxi (tamén coñecido como tsiripu, siripu)
- Mayaraxi (tamén coñecido como mariposo, mayalero)
O churuya é hoxe unha lingua extinta. Falouse outrora en Meta, Colombia.
