Dominio SH3 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Diagrama de fitas do dominio SH3 da alfa espectrina, de polo (PDB 1SHG), coloreada de azul (N-terminal) a vermello (C-terminal). | |||||||||
Identificadores | |||||||||
Símbolo | SH3_1 | ||||||||
Pfam | PF00018 | ||||||||
Pfam clan | CL0010 | ||||||||
InterPro | IPR001452 | ||||||||
SMART | SM00326 | ||||||||
PROSITE | PS50002 | ||||||||
SCOPe | 1shf / SUPFAM | ||||||||
CDD | cd00174 | ||||||||
|
O dominio SH3 (do inglés SRC Homology 3) é un pequeno dominio proteico duns 60 residuos de aminoácidos que foi identificado primeiramente como unha secuencia conservada na proteína adaptadora viral v-Crk e nas partes non catalíticas de encimas como a fosfolipase e varias tirosina quinases citoplasmáticas como Abl e Src.[1][2] Tamén foi identificado noutras familias de proteínas como: PI3 quinase, Ras proteína activadora da GTPase Ras, CDC24 e cdc25.[3][4][5] Os dominios SH3 encóntranse en proteínas de vías de sinalización que regulan o citoesqueleto, a proteína Ras, e a quinase Src e moitas outras. Tamén regulan o estado de actividade de proteínas adaptadoras e outras tirosina quinases e crese que incrementan a especificidade de substrato dalgunhas tirosina quinases ao unirse lonxe do centro activo da quinase. Atopáronse aproximadamente 300 dominios SH3 en proteínas codificadas no xenoma humano.
O dominio SH3 ten un pregamento característico en barril beta que consiste en cinco ou seis febras β dispostas como dúas follas β antiparalelas estreitamente empaquetadas. As rexións de enlace poden conter hélices curtas. O pregamento de tipo SH3 é un pregamento antigo atopado en eucariotas e procariotas.[6]
O dominio SH3 clásico encóntrase xeralmente en proteínas que interaccionan con outras proteínas e median na ensamblaxe de complexos proteicos específicos, tipicamente por medio da unión a péptidos ricos en prolina da proteína á que se teñen que unir. Os dominios SH3 clásicos están restrinxidos en humanos a proteínas intracelulares, aínda que a pequena familia MIA humana de proteínas extracelulares tamén contén un dominio cun pregamento similar ao SH3.
Moitos epitopos de unión a SH3 de proteínas teñen unha secuencia consenso que pode representarse como unha expresión regular ou un motivo liñal curto:
-X-P-p-X-P- 1 2 3 4 5
onde 1 e 4 son aminoácidos alifáticos, 2 e 5 sempre, e ás veces 3 son a prolina. A secuencia únese ao peto hidrófobo do dominio SH3. Máis recentemente, describíronse dominios SH3 que se unen a un motivo consenso central R-x-x-K. Exemplos son os dominios C-terminais SH3 de proteínas adaptadoras como Grb2 e Mona (tamén chamados Gads, Grap2, Grf40, GrpL etc.). Atopáronse outros motivos de unión SH3 e outros seguen aparecendo no decurso de various estudos moleculares, o que salienta a versatilidade deste dominio.