Juan Etxebarria Martin
Bizitza
Jaiotza	Santurtzi, 1934ko otsailaren 7a
Herrialdea	Bizkaia, Euskal Herria
Heriotza	1996ko otsailaren 17a (62 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzak	euskara
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, itzultzailea eta maisu/maistra
Kidetza	Euskaltzaindia
Izengoitia(k)	Dirauket

Juan Etxebarria Martin (Izengoitiak: Jon Gotzon, Dirauket ; Santurtzi, 1934ko otsailaren 7a - Gernika-Lumo, 1996ko otsailaren 17a) bizkaitar idazlea eta itzultzailea izan zen.

Arteagako eta Gasteizko seminarioetan egin zituen apaiz-ikasketak, apaiz ez bazen ere. Euskal aldizkarietan eman zituen argitara bere lanik gehienak eta euskaltzain urgazlea zen. Hona idazlan eta itzulpen nagusiak: Gurutz bidea (1966), Maitale galdua (1966), Euskal iztegi laburra (1966), Charles Perrault´en ipuinak (1965), Phedro´ren alegiak (1965), Bakarantuak (1966, Lope de Vegaren Soliloquios divinos obraren itzulpena), Esopo´ren alegiak eta Catalunya´ko olerkariak (Verdaguer, Costa y Llobera eta Maragall).

Lanak

Narrazioa

• Bizkaitz (1990, IKA Ibaizabal)

Saiakera

• Lauaxeta dela eta (1988, Egilea editore)

Poesia

• Basoko loreak (1967, S. Anton Katekesia)
• Cataluñako Olerkariak (J. Verdaguer, M. Costao i Llobera; J. Maragall) (1967, S. Anton Katekesia)
• Ezpata zorrotza (olerkiak). Ezkutuko aria (antzerkia) (1969, S. Anton Katekesia)
• Sapho (Olerkiak) (1989, Egilea editore)
• Prantziko olerkariak (1969, S. Anton Katekesia)
• Maitale Galdua (1966, S. Anton Katekesia)
• Lo ta amets (1967, S. Anton Katekesia)

Errekonozimenduak

• Andolin Eguskitza euskaltzain oso izendatu zutenean, honako hau esan zuen: “Eta eskerrak emateko ordu honetan zelan ahantz Juan Anjel Etxebarria, gerraosteko lehenengo santurtziar euskaldun eta euskaltzalea, idazlea eta irakaslea, euskararen suak eraginda sufrimenduz hornituriko bizitza eskaini ziona Euskal Herriari. Izan bedi gomuta hau harenganako justizia egiten hasteko lehen pausoa!”

Erreferentziak