Amparo Soler Leal | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Amparo Soler Leal |
Jaiotza | Madril, 1933ko abuztuaren 23a |
Herrialdea | ![]() |
Heriotza | Bartzelona, 2013ko urriaren 25a (80 urte) |
Heriotza modua | berezko heriotza: bihotz-gutxiegitasuna |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Adolfo Marsillach (en) ![]() Alfredo Matas (en) ![]() |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | aktorea |
Jasotako sariak | ikusi
|
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Amparo Soler Leal (Madril, 1933ko abuztuaren 23a – Bartzelona, 2013ko urriaren 25a) Arte Ederretako merezimenduaren Urrezko Domina (1995) eta 20Zilarrezko Fotogramak (2004) jaso zituen aktorea izan zen.
Artista familia batean jaioa, Salvador Soler Marí eta Milagros Leal aktoreen alaba zen. 1948an estreinatu zen Alfonso Pasoren "No me mientas tanto" lanarekin. Geroago, María Guerrero antzerki-konpainian sartu zen, eta Luis Escobar-en zuzendaritzapean, Joaquín Calvo Soteloren "Historias de una casa" eta arrakasta handia izan zuen.
Hurrengo urteetan, antzerki-jarduera bizia izaten jarraitu zuen, "Prisión de soledad" edo "Alejandro Magno" (1958) lanekin izan zuen bezalako arrakastarekin. Catalina Bárcena eta Ernesto Vilchesen konpainietatik igaro ondoren, azkenean, hirurogeiko hamarkada hasia zela, bere konpainia sortu zuen. Bere konpainiarekin Pirandello eta Sartreren obrak interpretatu zituen.
Hala ere, 1975ean "La señorita Julia" lanaren protagonista izan zenetik, denboraldi luze batez eszenatokietatik aldendu zen bere ibilbide zinematografikoari ekiteko. 1994 arte ez zen antzerkira itzuli, Mario Gasen agindupean "El zoo de cristal" lana antzezteko.
Zineman 1952an egin zuen debuta Antonio del Amoren "Puebla de las mujeres" filmarekin. Baina bere ospea Jose Maria Forqueren "Usted puede ser un asesino" (1961) lanean hasi zen. 1960ko hamarkadan, arrakasta handiko hainbat filmetan hartu zuen parte; besteak beste, "La gran familia" Alberto Closas protagonistaren emazte gisa eta "Las que que han de servir" Concha Velascorekin batera.
1970eko eta 1980ko hamarkadetan, Espainiako zinemagintzako interpreterik sendoenetako bat bihurtu zen, neurri batean komedia genero arriskutsuagoekin txandakatu zuelako. Erregistro komikoetan zein dramatikoetan lan egin zuen, herrialdeko zuzendari entzutetsuenen agindupean; besteak beste, Luis Buñuelen "El discreto encanto de la burguesia", Pedro Olearen "El bosque del lobo", Fernando Fernán Gómezen "Las bicicletas son para el verano", Pilar Miroren "El crimen de Cuenca", Jaime Chávarriren "Bearn o La sala de las muñecas" eta Pedro Almodóvarren "¿Qué he hecho yo para merecer ésto?.
Bereziki aipagarria da Luis García Berlangarekin izan zuen lankidetza, bere film ezagunenetako batzuetan parte hartu baitzuen: "Placido", "Tamaño natural", "La vaquilla" eta "La trilogia" iniciada con "La escopeta nacional" lanarekin hasitakoa. Zuzendari honen azken filmean ere parte hartu zuen: " París-Tombuctú".
Zineman paper ugari izan arren, ez zuten inoiz Goya sarietarako izendatu. Izan ere, bere ibilbide gehiena 1960-85 bitartean egin zuen, 1986an sari hori sortu aurretik.
Bere ibilbidean zehar ez da gehiegi agertu telebistan, nahiz eta "Tres eran tres" (1972-1973) komediaren protagonista izan zen, eta kolaborazio batzuk egin zituen, hala nola "El olivar de Atocha" (1988) serieak TVErako; "Querido Maestro" (1996-1998), Telecincorako, eta "Condenadas a interpretación" (1999), Antena 3erako, eta "Juego de niños" programaren aurkezpenerako (1999).
Adolfo Marsillach aktorearekin ezkonduta egon zen, eta 1965ean ezkontza-deuseztatzea lortu zuen. Handik lau urtera, Alfredo Matas ekoizlearekin ezkondu zen, eta 1996an alargundu zen. Ez zuen seme-alabarik izan. 2013ko urriaren 25ean hil zen, Bartzelonan, bihotz-gutxiegitasuna izan ondoren.[1]
Urtea | Kategoria | Filma | Emaitza |
---|---|---|---|
1963 | Espainiako zinemako interpreterik onena | La gran familia | Irabazlea |
1983 | Zinemako aktore onena | Bearn o La sala de muñecas | Irabazlea |
2003 | Bizitza oso bat | Irabazlea |
Zinemako Idazleen Zirkuluaren dominak[2][3][4]
Urtea | Kategoria | Filma | Emaitza |
---|---|---|---|
1962 | Aktore nagusi onena | La gran familia | Irabazlea |
1975 | Aktore onena | Jo, papá | Irabazlea |
1983 | Emakumezko aktore onena | Bearn o La sala de muñecas | Irabazlea |
Urtea | Kategoria | Filma | Emaitza |
---|---|---|---|
1980 | Emakumezko aktore onena | El crimen de Cuenca | Irabazlea |
Bestelakoak