Hazardo estas imagita supernatura forto, kiun oni rigardas kiel kaŭzon de la okazaĵoj (favoraj aŭ malfavoraj) neantaŭvideblaj kaj sendependaj de nia volo: multajn aferojn oni atribuas al la hazardo (pro neesploro de iliaj veraj kaŭzoj).

Oni ankaŭ povas difini hazardon, kiel la renkontigo de du nedependaj kaŭzaj serioj.

Do, la hazardo ekestas, kiam kaŭzaj serioj renkontiĝas en la tempo KAJ en la spaco.

Ĝis la ekesto de la kvantuma fiziko scienco kredis je ne-ekzisto de vera hazardo. La kvantuma fiziko asertas, ke sur mikroskopa nivelo (pri la sorto de partikloj) ekzistas hazarda konduto, kiu efikas al la makroskala mondo. La fizikisto Albert Einstein, fondinto de la teorio de relativeco, ne akceptis la ekziston de hazardo; kvankam li ne sukcesis prezenti konvinkajn argumentoj kontraŭ ĝi, li stimulis la tiurilatan esploradon.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri matematiko. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).