Johannes Kepler 1610
Illuschdration zum erschte keplersche Gsetz. M isch s Massezentrum, m isch dr chliiner Himmelskörper
Illuschdration zum zweite keplersche Gsetz. Die beide blaue Ellipsesegment si d Flechene wo dr Fahrschdrahl in gliich langer Ziit beschdriicht.

De Johannes Kepler (* 27. Dezember 1571 z Weil; † 15. November 1630 z Regensburg) isch an Schwäbischer Naturphilosoph, evangelischer Theolog, Mathematiker, Aschtronom un Optiker gsi.

Er hat d Gsetze von dr Planetabwegung entdeckt, wo nach em Keplersche Gsetz gnannt worra sin.

In dr Mathematik het mä emane numerische Verfahre zur Berechnig vo Integralen nach ihm dr Name Kepler Fassregle gä. Er het s Rächne mit Logarithme, wo denn neu gsi isch, z Dütschland verbreitet. Wägen ihm isch d Optik e wüssenschaftligi Disziplin worde und er het ghulfe d Entdeckige, wo sii Ziitgenoss Galileo Galilei mit em Teleskop gmacht het, z bewiise.

Die drei keplersche Gsetz

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Siini drei Gsetz vo dr Bewegig vo de Blanete si bis zur Erfindig vo dr Gravitationstheorie vom Isaac Newton die beschti Beschriibig vo de Blanetebahne gsi. Interessanterwiis isch d Grundlage für em Kepler siini physikalische Fund sii myschtisch Glaube gsi, ass s Sunnesyschdem us imaginäre inenandergschachtlete reguläre Polyeder (platonische Körper), wo jedem Polyeder ei Blanet zuegschriibe wird, bschdoht.

S erschte keplersche Gsetz isch dr Ellipsesatz, wo sait, ass d Umlaufbahn vom ene Blanet en Ellipse isch, wo dr Schwerpunkt vom Syschdem in eim vo de Brennpunkt lit.

S zweite keplersches Gsetz isch dr Flechesatz, wo sait, ass in gliicher Ziit dr Fahrschdrahl, wo d Linie vom kreisende Objekt zum Schwerpunkt vom Syschdem isch, immer gliich groossi Fleche bildet.

Im dritte Gsetz wird e mathematischi Verbindig zwüsche de Umlaufziite vo Blanete und de Halbachse vo ihre Umlaufbahne gmacht und zwar si d Quadrat vo de Umlaufziite vo zwei Blanete um es gmeinsams Zentrum (d. h. im Sunnesyschdem d Sunne) proportional zu de dritte Potänze vo de Halbachse vo ihre Ellipsebahne.

Werch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Kepler: Gesammelte Werke. Hrsg. Max Caspar, Walther von Dyck. C.H. Beck. München, 1938. (Abk.: KGW)
Werch- un Literaturverzeichnis
Einzelwerch (Uuswahl)
Online-Uusgabe

Wikisource Iohannes Kepler im dütschsprochige Wikisource

Literatur

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Epitome astronomiae copernicanae, 1618
Belletristik

Medie

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: Johannes Kepler – Sammlig vo Multimediadateie